Case Vighini is een klein gehucht van Borgo Val di Taro. Om er te komen, moet je daarom eerst Borgo Val di Taro bereiken (afrit Borgotaro van de snelweg A15 Cisa of langs de Fondovalle tot aan Borgotaro)
Eenmaal aangekomen in Borgo Val di Taro raad ik je aan om met zo min mogelijk auto’s naar Casa Vighini te gaan, aangezien er niet veel parkeerplaatsen zijn en het gehucht erg klein is (ik zou het meer definiëren als een groep huizen).
De weg naar Case Vighini is behoorlijk kronkelig met een reeks haarspeldbochten, maar gelukkig bereik je vanuit Borgo Val di Taro je bestemming in 15 minuten.
De route van het Kastanjepad Wat gewoonlijk “Het Kastanjepad” wordt genoemd, begint bij Case Vighini, dichtbevolkt met eeuwenoude kastanjebomen en de vruchten van deze eeuwenoude bomen.
Bedenk dat het in Emilia Romagna mogelijk is om kastanjes te verzamelen tot een maximum van 2 kg per persoon. Het pad slingert over een totale lengte van 12 km, maar in dit geval stel ik een cirkelvormige route voor (met vertrek en aankomst dus op hetzelfde punt in Case Vighini) van ongeveer 6 km. Juist door de korte lengte en het geringe hoogteverschil (zo’n 200 meter in totaal) is deze verkleinde versie van het Kastanjepad absoluut geschikt voor iedereen, ook voor onervaren wandelaars en kinderen (vanaf 7 jaar kunnen ze het ook zelfstandig aan).
Neem vanaf de asfaltweg van Case Vighini de onverharde weg gemarkeerd met nummer 833 die aan de linkerkant begint, ongeveer honderd meter van de eerste groep huizen. Vervolgens volgen we de onverharde weg een klein stuk tot aan de eerste kruising waar we rechts aanhouden (en pad 833d nemen) en de onverharde weg verlaten en het kastanjebos ingaan.
De route slingert dan volledig door de eeuwenoude kastanjebossen en hun majestueuze herfstgebladerte, totdat we ter hoogte van Pian del Lago weer de onverharde weg nemen.
Let op, op dit punt houden we links aan en gaan terug het bos in, een continu op en neer tussen de kastanjebossen. Aan het einde van de route midden in het bos komen we op de asfaltweg terecht, slechts een paar honderd meter lager dan het startpunt.
Moeilijkheidsgraad van het parcours
Het pad levert geen bijzondere moeilijkheden op, weinig hoogteverschil. Het enige vermeldenswaardige punt is vlak na Pian del Lago, wanneer het pad smaller wordt naarmate het het bos ingaat en het nodig is wat meer op te letten als er kinderen in de buurt zijn.Voor de rest zijn er geen gevaren en is de herfstshow echt een bezoek waard.
Op deze site vind je alles over de bekende fungi waar deze streek zo bekend om is.